Farklı Bir Perspektiften Singularity – 21: İnsan (3)

Selim R. Toprak, 29 Ağustos 2017

Nursî külliyatında insanın ele alınışına bakmaya devam edelim:

İnsanın üstün donanımı ve o donanımın yerli yerinde kullanılması

İnsana emanet edilen hayat, kalp, ruh, göz, dil, hayal gücü, hafıza gibi sermayeler çok kıymetli hediyeler olduğu halde şayet doğru ve güzel bir şekilde kullanılmazsa insanın başına bela olur. 

Mesela akıl, eğer Cenab-ı Hakk adına değil de Allah’ı unutup nefis hesabına kullanılırsa, insana hüzün ve sıkıntı veren rahatsız edici bir araca dönüşür. Yaratılış gayesine uygun kullanılmayan bu durumdaki bir akıl, geçmiş zamanın hüzün ve elemlerini, gelecek zamanın korku ve endişelerini insanın başına saran bereketsiz ve zararlı bir sıkıntı kaynağı haline gelir. Bu durumdan bunalan insan ise aklın rahatsız ediciliğinden kurtulmak için genelde sarhoşluğa veya eğlenceye kaçar. Eğer akıl, Hakiki Sahibi yolunda ve hakikat arayışında kullanılırsa, öyle tılsımlı bir anahtar olur ki; kâinattaki nihayetsiz rahmet hazinelerini ve sayısız hikmet definelerini açar. Ve bununla sahibine dünya ve ahiret mutluluğu kazandıran mübarek bir mürşit ve yol gösterici derecesine çıkar.

Mesela göz ki, ruh bu âlemi o pencere ile seyreder. Eğer Sahibi unutulup nefis hesabına kullanılırsa; geçici, devamsız bazı güzellikleri, manzaraları seyreden dünyevî şehvetin değersiz bir aracı olur. Fakat Hakiki Sahibi olan Rabbi adına, onun hesabına ve onun izni dairesinde kullanılırsa; o zaman bu büyük kâinat kitabının dikkatli bir okuyucusu, âlemdeki ilahî sanat mucizelerinin hayretli bir seyircisi ve yeryüzü bahçesindeki rahmet çiçeklerinin mübarek bir arısı derecesine çıkar.

Mesela dildeki tat alma duyusu. Şayet sadece nefis hesabına ve mide namına kullanılırsa nefis ve mideye bir kapıcı seviyesine düşer. Eğer Rızık Verici ve Cömert (Rezzak ve Kerim) olan Allah adına kullanılırsa, o tat alma duyusu paha biçilemez ilahi rahmet hazinelerinin kıymetli bir teftişçisi, kudret mutfağından çıkan nimetlerin şükür içinde bir tadıcısı derecesine çıkar.